Οι Συμπληγάδες Πέτρες παραμένουν το σύμβολο του ακατόρθωτου. Είναι η δυσκολία που αντιμετωπίζουμε με την πρώτη ματιά. Και έτσι κάθε φορά που κάποιος κατορθώνει να πετύχει το ακατόρθωτο, νιώθει σαν τον Ιάσονα και τους συντρόφους του, δυνατός και ικανοποιημένος από τη νίκη της ανθρώπινης εξυπνάδας έναντι της φυσικής δυσκολίας. Το περιστέρι είναι η προνόηση που προβλέπει με ακρίβεια τον χώρο και χρόνο της σωστής στρατηγικής κίνησης. Ο Φινέας είναι η γνώση που έχουμε μέσα μας για την αλάθητη δύναμη της πρόβλεψής μας. Ο μύθος των συμπληγάδων πετρών συμβολίζει το πέρασμα από τη μια πλευρά στην άλλη, από την άγνοια στη γνώση. Είναι ένα πέρασμα που απαιτεί τόλμη, θάρρος και ταπεινότητα. Ο ήρωας του μύθου, ο καθένας μας δηλαδή, δυσκολεύεται να διασχίσει το πέρασμα των συμπληγάδων πετρών, γιατί οι πέτρες ανοιγοκλείνουν απειλητικά. Αυτή η εναλλαγή -κλείσιμο/άνοιγμα- συμβολίζει την ένταση των συναισθημάτων και τη φόρτιση των σκέψεων του ήρωα. Σε κάθε αρνητική αντίδραση του ήρωα οι πέτρες ασφαλίζουν και σε κάθε απελευθερωμένη του σκέψη ξεδιπλώνουν. Ένα άλλο χαρακτηριστικό των συμπληγάδων πετρών είναι η τάση τους να γιγαντώνονται, όταν τις πλησιάζει ο ήρωας και να συρρικνώνονται, όταν αυτός απομακρύνεται. Είναι ο συμβολισμός της αλλαγής στην εξέλιξη της προσωπικής ζωής, είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο, όπου ο φόβος του ήρωα μεγαλώνει και γίνεται σκληρός και αμετάβλητος, σαν πέτρα με το δικό του τέλος. Κι όταν το πέρασμα γίνει πραγματικότητα ο ήρωας θα διηγείται σε άλλους τον προσωπικό του μύθο, ως δίδαγμα. Γιατί τα διδάγματα δεν πρέπει να μένουν κρυφά κι ας έχουν χάσει οι ήρωες λίγα πούπουλα από τα φτερά τους.
Αφήστε Σχόλιο